پرنیا خانمم سلام
این اولین نوشته بعد از تولد شماست.
با اینکه 10 ماه از اومدنت گذشته ولی چون من سر کار نمیرفتم و خونه هم نمیتونستم برات بنویسم کلی خاطره و کلی عکس مونده که برات بزارم.
8 ماه و نیمه بودی که دوتا دندون دراوردی .اونم با کلی تب و گریه و بیقراری.
دوس داری غذا بخوری اما شیطنت اجازه نمیده بهت
حدود یک ماهی هست که دستتو میگیری به مبل و صندلی و پای من و بلند میشی.
عاشق ماشینای بزرگ و چرخ داداشی.
مییری داخلشون میشینی و جیغ و جیغ و جـــــــــــــــــــــــــــــــــیغ که یکی بیاد منو ببره.
سعی میکنم زود به زود بیام برات بنویسم.
اینم بگم داداش پارسا بی نهایت روی شما حساس هست.
وقتی بیرون میریم خدا نکنه یکی دست بزار بهت
جیغ میزنه خواهر منه ولش کن...........میریم هرجایی فقط باید بغل من باشی
تا یکی بغلت میکنه میگه خواهرمو بده مامانم.
بله اینقدر زیاد دوست داره خانم طلا.
